Çiçeklere gösterilen sevginin, onlar tarafından hissedildiğine dair inanışlar var. İnsanlar davranış ve sözlerle, hayvanlar da yine davranış ve seslerle sevgiyi hissettiklerini belli edebilirler. İnsanlarla olan ilişkilerimden ve gençliğimde kedi beslediğimden, bunu tecrübe ettim. Fakat çiçek âleminde bunun nasıl doğrulanabildiğini bilmiyorum.

Evimizde hemen hemen on tür çiçek var. Yoğunluk menekşelerdedir ama tümü eşimin göz bebeğidir. Bakımı da ona aittir, pek ilgilenmem.

Seyahat ve Emanet

5–6 yıl kadar oldu. Eşim, babasının yanında bir süre kalmak için çıkacağı seyahate hazırlanıyordu. Bana çiçeklerle ilgili özel bir tembihatta bulundu:

“Aman onlara iyi bak! Döndüğümde kötüleştiklerini görmek istemiyorum.”

“Tamam,” dedim, “Elimden geleni yaparım.”

Zaten su istemek dışında bir zahmetleri yok. Öyle gübre ve bitki gıdası vermek huyumuz pek yoktur.

Eşim seyahate çıktı. 10 gün kadar, düzenli olarak sularını verdim. Kuruyan, kopan dallar falan varsa ayıkladım. Bana göre her şey normal.

Dönünce …

Resim: Oshawa Museum (Wordpress.com)

Resim: Oshawa Museum (Wordpress.com)

Ortalık, eşim seyahatten dönünce karıştı:

• Bunlar ne böyle! Çiçeklerime neden bakmadın?
• Hoppalaa, baktım işte! Gereken her şeyi yaptım.
• Pekiyi, sen onlarla konuştun mu?
• Nasıl? Neyi?
• Onlar sevilmek ister. Güzel şeyler söyleyeceksin!

Bir yaşıma daha girmiştim. Sonra hatırladım, eşim onlara su verirken bulunduğu odadan mırıltılar gelirdi.

Haklı olabilirdi ama ben onlara ne söyleyebilirdim ki?

… ve yine seyahat

Aradan aylar geçti. Eşim aynı amaçla bir sonraki ziyarete hazırlanıyor. Çiçekler konusundaki tembihat biraz daha vurgulu bu kez:

“Tamam,” dedim, “Merak etme sen. Gerekeni yapacağım!”

Eşim yola çıktıktan birkaç gün sonra, onlara su verme zamanı geldi. Fakat su vermek yetmeyecekti. Konuşmak da gerekiyordu. Elimde özel çiçek sulama kabı, çiçeklerin başına geçtim ve tarihi toplu konuşmamı yaptım onlara:

“Bana bakın, size sesleniyorum! Suyunuzu veriyorum. Evet, sizleri de seviyorum çünkü eşim sizi çok seviyor. Eğer döndüğünde keyifsiz görürse, sizinle hesaplaşacağız! Artık cezanız ne olur bilemiyorum. Çok da ciddiyim.”

… ve yine dönüş

Eşim eve dönünce, çiçekleri gördü. Yüreğim ağzımda çünkü onların nasıl göründüğünü yorumlamayı bile bilmiyorum.

Neşe içinde bağırdı:

“Harika görünüyorlar! Eline sağlık. Ne yaptın onlara?”

Görev başarıyla tamamlanmıştı. Gururla cevap verdim:

“Tembih ettiğin gibi, onlarla konuştum hayatım!”