Ne yazık ki, konuştuğumuz dil gittikçe değişiyor ve bozuluyor. Buna engel olmak için gösterilen resmi çabalar yeterli sonuç vermiyor. Gelişen teknoloji ile birlikte Türkçe’ye karışan ve özellikle bu teknolojilerden faydalanan gençler arasında rağbet gören kelimeler de, bu süreci hızlandırıyor. İnternet’te dolaşan anonim bir yazı, bu konu ile ilgili bir kara mizah örneği veriyor:

Yıl: 1965

“Karşıma âniden çıkınca ziyâdesiyle şaşakaldım ve mütehassis oldum. Nasıl bir edâ takınacağıma hüküm veremedim, âdetâ vecde geldim. Buna mukâbil az bir müddet sonra kendimi toparlar gibi oldum, yüzünde beni fevkalâde rahatlatan bir tebessüm vardı. Üstümü başımı toparladım, kendinden emin bir sesle ‘Akşam-ı şerifleriniz hayrolsun!’ dedim.”

Yıl: 1975

“Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım ve hislendim. Ne yapacağıma karar veremedim, heyecandan ayaklarım titredi. Ama çok geçmeden kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni rahatlatan bir gülümseme vardı. Üstüme çeki düzen verdim, kendinden emin bir sesle ‘İyi akşamlar!’ dedim.”

Yıl: 1985

“Karşıma âniden çıkınca fevkalâde şaşırdım ve duygulandım. Nitekim ne yapacağıma hüküm veremedim, heyecandan ayaklarım titredi. Amma ve lâkin kısa bir süre sonra kendime gelir gibi oldum, nitekim yüzünde beni ferahlatan bir tebessüm vardı. Üstüme çeki düzen verdim, kendinden emin bir sesle ‘Hayırlı akşamlar!’ dedim.”

Yıl: 1995

“Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım ve duygulandım. Fenâ hâlde kal geldi yâni. Ama bu iş bizi bozar dedim. Baktım o da bana bakıyor, bu iş tamamdır dedim. Manitayı tavlamak için doğruldum, artistik bir sesle ‘Selâm!’ dedim.”

Yıl: 2006

“Abi onu karşımda öyle görünce çüş falan oldum yani ve duygu durumum kabardı. Oğlum bu iş bizi kasar dedim, fena göçeriz dedim, enjoy durumları yani. Ama concon muyum ki ben, baktım ki o da bana kesik. Sarıl oğlum dedim, bu manita senin. ‘Hav ar yu yavrum?’”

Yıl: 2016

“Ven ay vaz si hör, ben çok yani öyle işte birden ve çok imoşınıllaştım. Off! Ay dont nov abi yaa. Ama o da bana öyle baktı, if so aşık len bu manita. ‘Hay beybi!’”

Yıl: 2026

“Onu görselimde duyumsayınca imgelemim almadı ve duyalamam tutarıklandı, ben çok yani öyle işte birden ve çok kabarık oldum. Off! Ekinsel körlük zihinsel anlığımı kapımsadı. Ama o da bana öyle baktı, bu XY bana kesin sevili. ‘Herkese mrb!’”

Güncelleme (24 Ekim 2010)

İnternet sitemin varlık nedeni ile doğrudan ilgisi olmamasına rağmen konuya dikkat çekmek için eklediğim bu yazı, sitedeki tüm yazıların içinde en çok okunanı oldu. Bir haftadır, yoğun ziyaretçi akışı var. Ziyaret istatistiklerini inceleyerek bunun nedenini sorguladım. Dil konusu artık gereği gibi tartışılmaya mı başlamıştı? Herkes konuştuğu ve yazdığı dilin önemini anlamaya mı başlamıştı?

Resim: imgbox.com

Resim: imgbox.com

Hayır! Ne yazık ki hayır.

Anlaşıldı ki özellikle Eylül-Ekim aylarında bu yazının rağbet görmesinin nedeni, dil konusunda en çok çırpınan öğretmenler. Öğrencilerine verdikleri ödevler, Google’ın teveccühü ile bu yazıyı zirveye taşıdı. Dün de, komşumuzun ilköğretime devam eden kızı bize gelerek ödev verildiğini söyledi ve konu hakkında fikir vermemizi rica etti.

Ziyaretçiler bu yazıya, arama motoru Google’a “dilin yozlaşması”, “dilin yozlaşması hakkında makale” gibi kelimeler yazarak geliyor. Geçen gün yazılan bir kelime dizisi ise çok hoşuma gitti: “dilin yozlaşması hakkında giriş gelişme sonuçlu bir kompozisyon”.

Yani öğrenci diyor ki, “Ey Google! Beni uğraştırma. Usulüne göre yazılmış hazır bir yazı ver de, onu ödev olarak sunayım.”

Yazıya eklenen yorumlar, gelenlerin faydalandıkları izlenimini veriyor. Ümit ediyorum ki bu ve başka yazılar, iletişimin en önemli unsuru olan dilin öneminin anlaşılmasına vesile olur.