17 Aralık’ta, davet edildiğim Eskişehir Osmangazi Üniversitesi (ESOGÜ) Endüstri Mühendisliği Öğrenci Topluluğu (EMÖT) tarafından düzenlenen 11’inci Kaliteli Endüstri Mühendisliği Günleri (KAL-EM) etkinliğine, sosyal sorumluluk kapsamında katılıp bir konuşma yaptım.

Salondan Bir Görüntü

Salondan Bir Görüntü

EMÖT

Etkinliği düzenleyen Endüstri Mühendisliği Öğrenci Topluluğu, üniversitenin bölüm öğrencileri tarafından 1995 yılında kulüp düzeyinde kurulmuş bir yapı. EMÖT, akademik eğitimle kazanılamayacak girişimcilik, sosyallik, güncellik gibi birçok özelliği öğrencilere kazandırmak; geleceği bekleyen değil yaşayan endüstri mühendisi öğrencisi oluşturmak; tekniği pratiğe, iş hayatını üniversiteye, üniversiteyi de iş hayatına taşımak için yola çıktığını ve düzenlediği yerel ve ulusal organizasyonlarla Eskişehir’in en aktif kulübü olduğunu iddia ediyor.¹

KAL-EM

Kaliteli Endüstri Mühendisliği Günleri, topluluk tarafından endüstri mühendisliği eğitimindeki kaliteyi arttırmak amacıyla iki yüz civarında öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilen bir organizasyon ve bu yıl on birincisi gerçekleşmiş.

Sunumum

“Aile Şirketlerinde Kariyer” başlıklı konuşmamda öğrenci arkadaşlarıma kariyer, aile şirketleri, kurumsallaşma, Kurumsallaşma Mühendisliği ve kurumsal şirketler hakkında bir tanıtım yaptım. Kurumsal şirketlerle aile şirketlerinin özelliklerine değindim. Konuşmamın sonunda da, mezuniyetten sonra çalışma hayatına özel sektörde başlayacak olanların seçim yapmalarını kolaylaştırmak amacıyla belirli parametreler bazında her iki şirket tipi arasındaki farkları anlattım.

Kürsüde

Kürsüde

Sunumumun sonunda Eskişehir’de çalışmakta olan ve davetim üzerine salona gelen, altı yıl önce Süleyman Demirel Üniversitesi’nde verdiğim semineri organize eden İsa Korkmaz da birkaç cümle söyleyerek öğrencilere katkıda bulundu.

İzlenimlerim

Soru Soran Bir Öğrenci

Soru Soran Bir Öğrenci

Yine, organizasyonu düzenleyen öğrencilerin kurdukları iletişimde kullandıkları nezaketten başlamalıyım. Etkinliğe 1,5 ay öncesinden davet ettiler. Yolculuğumun organize edilmesinde, karşılama ve ağırlamada ellerinden geleni yaparak bir sorun yaşamamı engellemeye çalıştılar.

Öğrenci arkadaşlarımın güler yüz ve ikram teklifleri çok samimi idi. Konuşmamın büyük bir dikkatle izlendiğini gördüm. Sunumumun sonunda ilgili görüş ve sorular aldım.

Öğrencilerin okul sonrasına ve gelecekte bulunacakları yerleri şu anda temsil eden iş insanlarına gösterdikleri ilgi ve öğrenme isteği, beni oldukça memnun etti. Konuşmacılar adına fidan dikilmesine de ayrıca sevindim. Bu benim, sonrasında dikili ağacım olan üçüncü etkinlik katılımım oldu.

Teşekkür

Etkinliği düzenleyen ve beni davet etme nezaketinde bulunan Endüstri Mühendisliği Öğrenci Topluluğu’na, öğrenme hevesiyle gelerek konuşmamı dikkatle dinleyen ve soru soran öğrencilerle ev sahipliği yapan ESOGÜ yönetimine şükranlarımı sunuyorum.